Anne..
İki hecelik destan..
Bu destandaki kişi ve kurumlar tamamen gerçek üstelik.
...
...
Yıllarca kariyeriniz için kurduğunuz hayaller, yaptığınız planlar hiçbir şeyi umursamadan gelip hayatınızın merkezine yerleşen savunmasız, muhtaç minicik bir kuzu sebebiyle ertelenir. Üstelik önemli gelişmelerin arifesinde.. Ama küçük kuzunuz emmek, kakasını yapmak dışında hiçbir şeyi o kadar sevimli umursamaz ki hayalmiş, kariyermiş hepsi hikaye oluverir.. Annelik zor zanaat olurdu o missss koku olmasa, o minik surat, burun, ağız, sayarken şükrettiğiniz on minik parmak olmasa.. Sadece hayalleriniz ertelenmiyor çünkü. Bulaşık, ütü, ev işleri, arkadaş toplantıları, alışveriş keyfiniz, kuaför..vs. Miniciğinizle geçireceğiniz vakit daha değerli oluyor. Erteleniyor onun dışındakiler. Ve içinde onun olduğu tüm planlar öne alınıyor. Onun keyfine göre yapılıyor planlar. Rızası yoksa yapılan planlardan hayır gelmiyor zaten :) İşin güzel tarafı sinirinizi kimse bozamıyor. Onun dışında hiç birşeyin önemi yok ki.. Şu bunu demiş, o neden öyle yapmış, bu ne demek istemiş. Çokta Tınnn.. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder