Neva Kızla Birgün.. ♥

Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Bir bakıyorum pazartesi bir bakıyorum cumartesi. İş yoğunluğuma bir dönem sonu birde değişen TTK eklenince tadından yenmez oldu. İş yerinden geliyorum bir vicdan azabıyla. Kızıma zaman ayıramıyorum diye. İşten gelince ve haftasonumu miniğimle geçiyorum her dakikayı değerlendirmek istiyorum. Haftaiçi yaşadığımız kayıpları doldurmak istercesine. Uyusun istemiyorum :( Sonra bir bakıyorum pazar oluvermiş. Ev işi birikmiş, yapılması gereken işler.. Hadi toparla hallet derken gece oluvermiş. Ve yeni bir haftaya başlangıç. Bir bakıyorum kendime ayırdığım bir zaman kalmamış ortalıkta. Kitap bile okuyamıyorum doğru dürüst. Bakalım ne zamana kadar sürecek bu durum. Hep şikayet hep şikayet oldu sanki :) Çalışmaktan memnunum. Çalışmamayı düşünemiyorum . Evladıma binlerce şükür. Ama keşke zaman biraz daha tadında ilerlese.  

 ...

Kuzucukla bugün kahvaltıya gittik ailecek yani. Biraz soğuktan biraz neva acaba ne yapar diye tırsarak çıktık. Ama küçük farem çok yaramazlık yapmadı. Biraz uyudu, biraz mızırdadı. Galiba yaramazlıklara birazda biz alışıyoruz, yorulmuyoruz eskisi kadar. Sonra sevgi teyzemizin yanında aldık soluğu. Özleşmişiz ♥

Buda yeni tarzımız :)

Sonra evimize geldik. Neva hanımcığıma çorba yaptık :) Patates-havuç-pirinç ve biraz zeytinyağı ile. Çorbayada geçiş yaptık böylece. Çok sevdi bıcırık. Birkaç kaşıktan sonra yeter demem pek bozuldu ağladı. Ama tırsak ben korktum tabi çok vermeye. Yavaş yavaş annecim acelemiz yok. :) Ama en azından neyden yapıldığı belli olmayan bebek mamalarına mecburiyetimiz azalıyor :)