Lilypie First Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

23 Aralık 2012 Pazar

Neva'nın Soğuk ile İmtihanı

 
Gelip geçicide olsa 20/12/2012 itibariyle karla tanıştı Neva kız. Hasta olmamız nedeniyle uzaktan oldu tanışma. Canımı çok sıkıyor bu nezle. Doktora gittik geçtiğimiz hafta inegölde. Peditus şurup verdi günde 2 kez. Buhar makinası kullanıyoruz zaten. Burun damlasına devam ediyoruz. Ama değişen bişey olmadı sanki. Yarın tekrar görüşmeli doktorla. İnşallah antibyotik kullanmak zorunda kalmadan geçer. Bir sıkıntımız yok
burun akıntısından başka. Ama öksürük yapıyor o korkutuyor benide. Kilosu ayına göre iyi ama bana kilo alımı yavaşladı gibi geliyor. Bakalım haftaya doktorumuz ne dicek. Yavaştan giriş yaptığımız ek gıda olayını genişletirmi acaba.. Ek gıdadan mı diş huzursuzluğundanmı bilmiyorum ama emmekte nazlanıyor gündüzleri. Gece sıkıntı yok geri çevirmiyor ama gündüzleri savaş halindeyiz. Azıcık ses duyması kafayı kaldırmak için yetiyor bidaha emzir emzirebilirsen. Öğle arasında 1 saatliğine gelip emziriyordum ama artık ne mümkün hanımı 1 saatte doyurmak. Bırakıcak diye ödüm kopuyor. Çok üzülürüm. Kendimi aldatılmış gibi hissederim abartmıyorum :(( Offf nevoşum sakın!! 

Havalar soğuyunca bizimkinde bir gezme isteği uyandı anlatamam. Evimizde oda ve mutfak biryerde. Oda tarafına geçince başlıyor ağlamaya. Sanki çimdiklemişsiniz biyeri sıkışmış gibi. Mutfak tarafında iyi. Dikkatini çeken şey çok çünkü :) Birde bikaçgün anneannesine gittik sabah zil çalınca anneannesini karşılamaya kapıya çıkıyoruz bir mutlu bir mutlu.. Kapıya çıkıyoruz çünkü. Dışarı gidicez sanıyo garibim :) Sonra odaya girince yaygara kopuyor. Dudağını büke büke ağlıyor. Canı sıkıldı napsın yavrum. Havalar güzel olsa gezdiririm kuzumu ama çıkamıyoruz dışarı. Arabayla bile olsa daha çok üşütücek diye korkuyorum. Sabır annem birazcık. Şu hastalık geçsin ben nerelere götürücem kızımı ♥

E baktık dışarı çıkamıyoruz . Neva kızda mutfağı sevdi bizde babaya pasta yaptık kızımla. Biraz dağıttık ama olsun. 
 
 

Mış Gibi Tramisu


   Mış gibi poz veren Neva


Ve ikisine inat tüm doğallıyla mutfağım :)

Mimlendim A Dostlar :)

Yakışıklı Yiğit Sefa'nın Güzel annesi  Nermin ve 10.üyem :) adıyla bütünleşen çokoprensimin annesi mimlemiş beni. Çok teşekkür ederim :) Geçelim sorulara...

1. Mantığın mı yoksa duyguların mı ön plandadır?
Sanırım doğumdan sonra biraz daha duygularım esir aldı beni. :) Genelde mantığımla hareket ederim, ama duygusuzda sayılmam. İnsan ilişkilerinde canımıncanı olmadıkça mantıkçıyım. Bazen önyargılı olmama, belli etmesemde kinci olmama neden oluyor.

2.İnsanlar niye mutlu değiller?Niye gözlerinin önündeki mutlulukları görmüyor ve şükretmesini bilmiyorlar?

Hiçbir şey eskisi gibi değil. İnsanlar, beklentiler, yargılar.. Biz çocukken bayramlık ayakkabılarımızla yatardık. Yeni defterin kalemin kokusu bambaşkaydı. Yeni küçük birşey bile alınınca 1 ay giderdi onun mutluluğu. Akrabalar toplanırdık ne mutlu olurduk. Ama şimdiki çocuklara bakıyorum yetmiyor, doymuyor, mutlu olmuyor. Biz yetişkinlerde öyle.. Herşey elimizin altında buda insanları bencilleştiriyor. Yarının endişesiyle daha güzelini edinme hırsıyla günü kaçırıyoruz.   

3.Çok para harcayıp keşke almasaydım ya da harcamasaydım dediğin bir şey var mı?


İçime sinmeden almam aldımmı kullanırımda. O yüzden düşünüyoruuuummmm..... Yok.. :)

4.Haklı olduğun bir konuda hakkını savunur musun yoksa susmak adalet mi dersin?

Yoookkk susmak adalet olamaz. Tartışmalar beni yorar o yüzden girmem. Ama ne yapar eder haklı olduğumu ispatlar kabul ettiririm.

5.Tok gözlü müsün yoksa herşeyim olsun diyenlerden misin?
Aç gözlülük değil tabiki ama insanız işte. Daha iyisini daha güzelini isterim. Elde etmek için uğraşırım çalışırım. Ama beni yoracak eylemlerde entrikalarda bulunacak kadar hırs yapmam. Elde edemeyeceğim şeylerinde hayalini kurmam zaten.

Ben topu kime atsam kiiii... mmmmmm..

minik kuzu baharın annesi benimde lise yıllarından arkadaşım Uzun yollar Hande'ye
veeeee hasır şapka Derya'ya atıyorum.

Hadi görelim cevapları :)

19 Aralık 2012 Çarşamba

Berrasu Kuzusuna ♥

Neva hasta başladı bu haftaya hala devam ediyor. Nezle ile gelen burun akıntısı sonrasında öksürük. Birde sanırım diş sıkıntısı.. Ama iyi olacak, geçecek inşallah biliyorum. Duam Berrasu için.. 

''Allahım sana mecburiyetimiz muhakkak. Aciziz..Sen istemediğin sürece başımıza gelen hiçbir beladan kurtulamayız ve sen istemediğin sürece hiç bir kötülük çalamaz kapımızı. Mutlak verdiğin her derdin, tasanın, hastalığın; mutluluğun, sağlığın, huzurun senin katında karşılığı var. Verdiğin dertle beraber sabretme gücü, huzurla birlikte şükretme yeteneği ver. Çocuklarımız en zayıf noktamız. Bizi onların acılarıyla sınama. Berrasu, annesinin küçük kuzusuna şifalar ver. Oyun parkında oynamaya doyamadığı günlerini ona ve ailesine tekrar göster. Ve hiç birimize insan olduğumuzu unutturma Allah'ım''

Amin..

16 Aralık 2012 Pazar

HeDiYlEr yOlA ÇıKsInNnN :)

10. Üyem sevgili çokoprensin annesi için hediyelerim yarın yola çıkıyor. Yoğun bir hafta geçirdiğimden hediyelerimi paketleyip kargoya bile veremedim. Umarım çokoprens ve annesi hediyelerini beğenir :)



Neva Kızla Birgün.. ♥

Zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Bir bakıyorum pazartesi bir bakıyorum cumartesi. İş yoğunluğuma bir dönem sonu birde değişen TTK eklenince tadından yenmez oldu. İş yerinden geliyorum bir vicdan azabıyla. Kızıma zaman ayıramıyorum diye. İşten gelince ve haftasonumu miniğimle geçiyorum her dakikayı değerlendirmek istiyorum. Haftaiçi yaşadığımız kayıpları doldurmak istercesine. Uyusun istemiyorum :( Sonra bir bakıyorum pazar oluvermiş. Ev işi birikmiş, yapılması gereken işler.. Hadi toparla hallet derken gece oluvermiş. Ve yeni bir haftaya başlangıç. Bir bakıyorum kendime ayırdığım bir zaman kalmamış ortalıkta. Kitap bile okuyamıyorum doğru dürüst. Bakalım ne zamana kadar sürecek bu durum. Hep şikayet hep şikayet oldu sanki :) Çalışmaktan memnunum. Çalışmamayı düşünemiyorum . Evladıma binlerce şükür. Ama keşke zaman biraz daha tadında ilerlese.  
 ...
Kuzucukla bugün kahvaltıya gittik ailecek yani. Biraz soğuktan biraz neva acaba ne yapar diye tırsarak çıktık. Ama küçük farem çok yaramazlık yapmadı. Biraz uyudu, biraz mızırdadı. Galiba yaramazlıklara birazda biz alışıyoruz, yorulmuyoruz eskisi kadar. Sonra sevgi teyzemizin yanında aldık soluğu. Özleşmişiz ♥




Buda yeni tarzımız :)

Sonra evimize geldik. Neva hanımcığıma çorba yaptık :) Patates-havuç-pirinç ve biraz zeytinyağı ile. Çorbayada geçiş yaptık böylece. Çok sevdi bıcırık. Birkaç kaşıktan sonra yeter demem pek bozuldu ağladı. Ama tırsak ben korktum tabi çok vermeye. Yavaş yavaş annecim acelemiz yok. :) Ama en azından neyden yapıldığı belli olmayan bebek mamalarına mecburiyetimiz azalıyor :)



8 Aralık 2012 Cumartesi

:) Hanimiş 10. üyem (:

Ya ne zamandır 9 üyede kalakaldım.
Tamam bloğumla çok ilgilenemiyorum fekat 10. üyeyi bulmalıyım artık.
Bu arada olur ki 1den fazla blogcan takibe alır diye yorum bırakmanızı rica ediyorum böylece 10. kim olmuş görmüş olurum. 10. üyeme küçük ama güzel ve özel bir hediyeciğim olacak.

Hadi bakalım :)





7 Aralık 2012 Cuma

1 Aralık 2012 Cumartesi

5 Aylık olduk bile.. ♥

Geçiyor zaman..
Ve çalışanlar anneler daha bir tutamıyoruz zamanı.
İçimde kıpraşan kelebeğim, fasulyem büyüyor her geçen gün.. (şükürler olsun)

Şaşırtan hareketleri, tepkileri, değişen ağlamaları, kuvvetlenen çığlıkları, annesi-babası başta olmak üzere kişileri ayırt etmesi, tanıdıklarına gitmek istemesi, tanımadıklarından/ oyun yaparken kaçması, uzatılanları bir çırpıda alması, almak istediği şeylere uzanması, yatarken tutunacak bişey bulduğunda tutunup kafasını kaldırması, cee-e oyunundan anlaması ve özellikle teyzesine katıla katıla gülmesiyle ve en önemlisi 2 dişimizle 5. ayımızıda sağlıkla bitirdik çok şükür.

28/11/2012  Çarşamba günü itibariyle Kızımız 
7,25 kg.
3 hafta önce 7 kilo olarak tartmıştı sağlık ocağı. Aşılarımızıda yaptırınca tekrar doktora gitmedik. Doktorumuz farklı yerlerde tartılınca sonuçların farklı çıkabileceğini, ayına göre kilosunun iyi olduğunu söyleyip ek gıdaya geçişle ilgili bilgiler verdi. Doktorumuz Arif Beyi sevdik. İlgili, bebeği tartmak dışında da bilgiler veriyor. İlk kez kızımın yapabildiklerini saymak zorunda kalmadım. Aramızda uzun mesafe olsa da aylık kontrollerimize onunla devam etme kararı aldık. İnsan iletişiminde konuşurken yüzyüze bakmak çok önemli. Karşınızdakinden emin oluyosunuz. Benim için böyle yada bilmiyorum. Hele ki karşınızdaki doktorsa. Annelik iç güdüsüyle olsa gerek doktorun mimikleri bile o kadar önemli ki. Tartıda bile kendimi tartıya değil doktorun gözünün içine bakarken buldum :) Doktor emin konuşmalı, kesin bilgiler beklemiyorum tabi ama kendinden emin olmalı. Gözünün içine bakmalı annenin evladını anlatırken. Ek gıdayla ilgili en itici gelen konu doktorun elime kitapçık tutuşturup göndermesiydi. Allahtan Arif Bey yapmadı bunu. Yoksa arayışlarımız devam edecekti. 


Elma püresiyle tabi tadımlık başladık bakalım yeni tatlara. Azdan başlayıp arttırarak devam edicez. Çok sevdi minik dahada istedi ama her şey kararında. Bugün 3 kaşık verdim şapırdata şapırdata yedi kızım. Yarından sonra 3 günde havuç suyu vermeyi planlıyorum az biraz. 1 ay böyle az ondan az bundan geçsin bakalım.
Bizim diş çıkarma döneminde en büyük şikayetimiz huzursuzluk buna bağlı uykusuzluk, sürekli kucak isteme, burun tıkanıklığı.. Burun tıkanıklığı kuzumu gözleri kapalıyken deli gibi ağlamasına neden oluyor. Bu çok sinir bozucu. Uyanamıyor bile yavrum. Bizde acaba çözüm olur mu diye buhar makinesi aldık iyi gelmesini ümit ediyorum. Birde giysinin üzerine damlatılarak kullanılan mentol kokulu bir ilaç. İyi gelecek gibi..



Bir Mola Alabilir miyim?


Yine bir cumartesi akşam üzeri minik kuzu uykudayken, eşimi alışverişe yollamışken bir şeyler karalamalı.. Hafta içi koşturmalarına birde diş çıkarma eklenince yorgunluk, uykusuzluk tavan yaptı malum. İnşallah kuzucuk rahat verirse bu akşamı kendime ayırıcam. Şöyle güzel bir yemek yiyelim ailecek, sonra kızçeyi uyutup güzel bi Tv keyfi yapmayı planlıyorum. Uzun zamandır birikmiş filmlerimizden seçip mısır patlağı eşliğinde pijamalı pijamalı ayaklarımı uzatıp keyif yapma hayalindeyim. 
Uykuyu geçtim artık bölük-pörçükte olsa  5 saat uyku yetiyo bünyem alıştı. Ama insanın kendine zaman ayırması psikolojik olarak çok önemliymiş. Zaman ayırmak derken öyle saatlerce keyif yapmaktan da bahsetmiyorum. Sessiz, koşturmacasız yapılan herhangi birşey. Sakince, koşturmadan diş fırçalamak, çorabını giymek, saçını taramak.. bile dahil buna. Ama bu akşamı gerçek bir cumartesi akşamı gibi yaşarsam önümüzdeki 1 hafta daha dinç olabilir, kuzucuğuma daha iyi yetebilirim gibi bir totem yaptım :) 

Hadi bakalım..